Als de schattige babytijd voorbij is, veranderen kindjes ineens in lopende minimensjes met een mening. Maar omdat hij zich nog niet goed kan uiten, ontploft hij als hij zich onbegrepen voelt. En dat komt best vaak voor, want laten we eerlijk zijn: als peutermoeder voelt het alsof je de hele dag Hints speelt. Het leven met peuters is intensief, maar ook zó gezellig en vooral grappig. Heb jij een peuter in huis? Dan herken je dit vast. Peuters, you gotta love ‘em!
1. Zelluf doen
Peuters zijn eigenzinnig en willen ALLES zelf doen. Juist op momenten dat het niet uitkomt of wanneer je niet begrijpt wat hij bedoelt. Kleding aantrekken, brood smeren, drinken inschenken; de minimensjes kiezen de meest onmogelijke (lees: hysterisch drukke) momenten om alles zelf te proberen en schatten hun vaardigheden veel te hoog in. Ook kunnen ze vanuit het niets uitbarsten in woede als iets niet gaat zoals zij het in hun hoofd hebben. Mijn vriendin had onlangs een woeste dochter in de supermarkt omdat ze een kinderwinkelwagentje wilde, maar die er in dat filiaal niet waren. Krijsen en stampen was het gevolg. Ze wilde zelluf een winkelwagentje hebben. De grote-mensen-winkelwagen voortduwen was geen optie volgens de peuterlogica. Maar…. Toen een mevrouw in de winkel zei dat ze mooie staartjes had, was alles weer rozengeur en maneschijn. En alsof er niks aan de hand was, liep ze aan de hand van haar mama zoet langs de gangpaden. Peuters… Ze zijn zo wisselvallig als het weer.
2. Geen aandacht alsjeblieft…
Dat eigenzinnige zie je ook terug in de outfits van je peuter. De meeste peuters zijn zich nog niet zo bewust van de kleding en accessoires die ze dragen. Maar als ze besluiten dat ze een verkleedpak aan willen, dan moet het aan ook. Vanochtend ging mijn zoontje naar de peuterspeelzaal met een Kabouter Plopmuts op. Mijn zoontje – die al boos kan worden als iemand hem aandacht geeft – met.een.Plopmuts.op. En zelfs toen iemand zei dat hij er mooi uitziet, bleef hij lief en rustig. Klopt het dat kinderen rustiger en makkelijker worden na hun tweede levensjaar en dat de peuterpuberteit echt een fase is? Ik hoop het…
3. Copycats
Mijn zoontje zegt steeds ‘Oi oi oi’ als er iets misgaat. Ik vond het schattig en grappig klinken, maar het is blijkbaar iets dat ik ook (onbewust) te pas en te onpas roep. Beetje jammer dat hij van de week ook ‘f*ck’ zei… Oi oi oi, dat was niet de bedoeling natuurlijk. Kinderen zijn net sponsen, ze nemen alles op wat ze zien en horen. De zoon van een vriendin brulde op het kinderdagverblijf ‘G*dverdomme’ toen zijn blokkentoren omviel. Toen de juf het haar vertelde, kon ze wel door de grond zakken. Wil.je.niet. Het is dus opletten geblazen met een peuter in huis.
4. Van peutermoeder naar snelheidsduivel
Alles moet snel-snel-snel. Niet alleen omdat je peuter snel zijn geduld verliest, maar vooral omdat me-time zeldzaam is. Drink je koffie op voordat je peuter ook een slok (lees: je hele mok) wil, schuif je ontbijt rap naar binnen als je meer wil eten dan alleen de korstjes en ga vliegensvlug douchen of naar de wc, voordat je huis een ravage is. Ach, het heeft ook z’n voordelen. Je wordt enorm efficiënt van leven met een peuter.
5. Gevaarlijke stilte
Echt, ik stimuleer de creativiteit van mijn koters. Mijn kleine Picasso’s mogen de hele dag kleien, kleuren, schilderen, you name it. Maar soms – net als ik even niet oplet – nemen ze de creatieve vrijheid iets te ruim. Als ik boven ben en ze niet hoor, weet ik niet hoe gauw ik naar beneden moet gaan om te checken wat ze nu weer uithalen. Mijn dochter heeft al eens met een stift het gezicht van haar babybroertje onder handen genomen. Toen ik onder de douche vandaan kwam, had ze van haar babybroertje een pizzabakker gemaakt met een zwarte snor, baard en dikke wenkbrauwen. Ik werd natuurlijk boos, maar het was vooral ook een erg grappig gezicht. Dat onschuldige toetje met die zwarte nep gezichtsbeharing. Wat er verder gebeurde toen ik mijn peuters even uit het oog verloor? Mijn dochter knipte een pony in haar haar, ik vond klei tussen de planten en mijn zoon versierde de binnenkant van het dressoir, de eettafelpoten en het tv-meubel. Je begrijpt dat ik nog heel even wacht met het kopen van nieuwe meubels.
6. Sharing is caring
Peuters babbelen (vaak nog onverstaanbaar) de oren van je hoofd en hoe lief is het dat peuters op de peuterspeelzaal of kinderdagopvang hun speelgoed zonder morren delen met de andere kinderen? Heel zoet, als je het mij vraagt. Maar dat ze ALLES delen, is minder leuk. Want soms zijn dat dingen die je liever binnenshuis houdt. Zo speelde mijn zoon met een buurjongetje dat vertelde dat zijn papa onder de dekens zulke vieze scheetjes laat. Eh… Ik bekijk die vader inmiddels toch met andere ogen.
7. Wondere wereld
Hoe druk, eigenzinnig en vooral eigenwijs peuters ook zijn, we smelten als ze iets liefs zeggen en een kus of knuffel geven! Maar het allerleukste is de wereld door hun ogen bekijken. Neem de tijd om met je peuter op pad te gaan. Ze staan stil bij een bloemetje, een beestje of een bijzonder voorwerp. Het is zo leuk om te zien wat zij zien. De wereld is hartstikke mooi en nog veel mooier met jouw kleintje aan de hand.
Wat vond jij van de peutertijd? Wat is het ergste en het leukste dat jij hebt meegemaakt met je kleintje? Laat het ons weten in de comments.
Dit vind je misschien ook leuk om te lezen:
- Waarom vragen peuters zoveel waarom?
- Hoe tem ik mijn bijtende peuter?
- Op vakantie met je peuter: uitdagingen & tips
Beeld: Mim-Pi
